ആനന്ദതീർത്ഥൻ

ആനന്ദതീർത്ഥൻ തൻ പാദപത്മങ്ങളിൽ

ആനന്ദ കണ്ണീരാലെന്നർച്ചന

ആർത്തരെ കാത്തിടുമാശ്വാസമേകിടും

ആനന്ദ ചിത്തരായ് മാറ്റിടും നീ.

ആപത്തു നീക്കിയനുഗ്രഹമേകിടും

ആനന്ദതീർത്ഥം തളിച്ചിടും നീ.

ആശ്രമ ഭൂമിയിൽ ആതിഥ്യമേകി നീ

ആലംബഹീനരെയന്നമൂട്ടി

ആശകളേകി നീ വിശ്വാസമേകി നീ

ആനന്ദമേകുന്ന വിദ്യകളും

ആജാതി ഈജാതി വ്യത്യാസമില്ലാതെ

ആളുകൾക്കാവോളം സ്നേഹമേകി

ആനന്ദരൂപിയാം നാരായണശിഷ്യൻ

ആശ്രിതർക്കാനന്ദമേകിടുന്നു

ആദിത്യനുള്ളോരു കാലംവരേയും നിൻ

ആനന്ദ ലീലകൾ പാടിവാഴ്ത്തും.

-ജ്യോതിഷരത്നം പ്രശാന്ത് കണ്ണോം-

ഒരു യുഗപുരുഷന്റെ അവതാര ദൗത്യം പരിപൂർണ്ണതയിലേക്ക് എത്തിയ നിമിഷം.

ഈ രാവിൽ ഒരു നിമിഷം ലോകം വിസ്മയിച്ചു നിന്നു. കാൽപ്പന്തുകളിയുടെ വശ്യ സൗന്ദര്യം മുഴുവൻ ആവാഹിച്ചെടുത്ത ആദ്യപാതിയിൽ

എതിരാളികൾക്ക് ഒരു കുഞ്ഞു പന്തനക്കത്തിന് അവസരം കൊടുക്കാതെ മുൾമുനയിൽ നിർത്തിയ മിശിഹയുടെ പട.

പന്തമ്പുകൾ തൊടുത്ത് അവരുടെ ചങ്കിടിപ്പിന്റെ ആക്കം കൂട്ടിയ മിശിഹ....

ഈ വിജയം നിനക്ക് അവകാശപ്പെട്ടത്.

നീയും നിന്റെ ചങ്കായി ചേർന്ന യുവതയും

ലോകത്തിനേകിയ ഈ പോരാട്ട വീര്യം

ഒരു കനൽ തരിയായി ഞങ്ങൾ ഏറ്റെടുക്കട്ടെ.

മെസ്സി നിനക്കു മുന്നിൽ നമിക്കട്ടെ ഈ ലോകം..

-പ്രശാന്ത് കണ്ണോം-

അമ്മയുടെ സ്നേഹ സാന്നിധ്യം ഇല്ലാത്ത ഞങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിലെ ആദ്യത്തെ ഓണം.

ആ കനിവും സ്നേഹ പരിലാളനകളുമേറ്റ് 

എത്രയെത്ര ഓണങ്ങൾ.കുത്തരിച്ചോറും പായസവും   സാമ്പാറും അവയിലും കൂട്ടുകറിയും പച്ചടിയും തോരനും ... അങ്ങിനെ അമ്മ ഓണത്തിന് വെച്ച് വിളമ്പിയ വിഭവങ്ങൾ എത്ര.. എല്ലാ തിരക്കുകളും മാറ്റിവെച്ച് ഞങ്ങളെല്ലാവരും 

അമ്മയോടൊപ്പം ഒത്തുചേരാറുണ്ട്. ആ മാതൃവാത്സല്യം ഏറെ അനുഭവിച്ചിട്ടുണ്ട്.

ആ നല്ല ഓർമ്മകൾക്ക് മുന്നിൽ 

പ്രണമിച്ചുകൊണ്ട്

ഏവർക്കും ഓണാശംസകൾ

പ്രശാന്ത് കണ്ണോം

മഴയത്ത്

അമൃതവർഷിണീ ഇന്നു നീയെൻ

മണ്ണിനെ പ്രണയിച്ചു പെയ്തിറങ്ങി

അകതാരിലാനന്ദതീർത്ഥമായെൻ

വ്യഥകളെയലിയിച്ചു പെയ്തിറങ്ങി

അന്നു നീ കാർകൂന്തൽ കെട്ടഴിച്ച്

കിന്നാരം ചൊല്ലി ചിരിച്ചതോർക്കൂ

അന്നെന്റെ മാറിലും പെയ്തിറങ്ങി

നിന്നിലലിഞ്ഞു ഞാനില്ലാതായി

അന്നത്തെയോർമ്മതൻ ചില്ലയിൽ

പൂവിട്ട കാവ്യകുസുമമേ പുഞ്ചിരിക്കൂ

-പ്രശാന്ത് കണ്ണോം-

യാത്രാ വേളയിൽ.....

(പ്രിയ വിനുവേട്ടന്...)

വിസ്മയമേകും വാർത്തകൾ കോർത്ത്

വിശ്വമെങ്ങും പുകൾപെറ്റ പത്രമാം

വിജ്ഞാന ധാമമാം മാതൃഭൂമി തൻ

വിശ്വാസമാർജ്ജിച്ച് കർമ്മനിരതനായി

വിനോദമേകുമീ വദന കാന്തിയും

വിവേകമാർന്നൊരീ കർമ്മ ശുദ്ധിയും

വിടയേകുന്നൊരീ ധന്യ വേളയിൽ

വിരഹ വ്യഥയാണെന്റെയുളളിലും

വിനോദ് ചന്ദ്രനാം നാമധേയത്തിൽ

വിശ്വനാഥനാമീശന്റെ കാരുണ്യം

വീശിടേണമേ ശിഷ്ട കാലത്തും

വിശ്വമുള്ളോരു കാലം വരേക്കുമേ.

-പ്രശാന്ത് കണ്ണോം-

'അ' മുതൽ 'അം' വരെ

അക്ഷരം മർത്യനുയർച്ചയേകും

ആനന്ദമെല്ലാം പകർന്നു നൽകും

ഇച്ഛകളൊന്നായ് നടന്നീടുവാൻ

ഈശന്റെ നാമം ഭജിച്ചീടണം

ഉൽസാഹമൊട്ടും കളഞ്ഞിടാതെ

ഊർജ്ജസ്വലരായി മുന്നേറണം

ഋതുഭേദമറിയണം നമ്മളെല്ലാം

എളിമയാൽ ഹൃദയം കവർന്നീടണം

ഏഴകൾക്കെന്നും തുണയാകണം

ഐശ്വര്യ പൂർണ്ണമായ് ജീവിക്കണം

ഒന്നിച്ചു സ്നേഹം പകർന്നിടേണം

ഓരോ വിജയവും നേടിടേണം

ഔചിത്യത്തോടെ പെരുമാറണം

അംഗങ്ങളെ പരിപാലിക്കണം

-പ്രശാന്ത് കണ്ണോം-

പ്രണയദിനം

അലമാലകൾ ആർത്തിരമ്പി തീരത്തെ പുൽകി ആനന്ദ നിർവൃതിയിൽ രമിക്കുന്നു. നീല നിലാവുള്ള ഈ രാത്രിയിൽ അമ്പിളി കാർമുകിൽ കൂട്ടങ്ങൾ ക്കിടയിലൂടെ ഒളികണ്ണിട്ടു ഈ കാഴ്ച കാണുന്നു. തൻറെ പ്രണയിനിയായ സാഗരത്തെ വാരിപ്പുണരാൻ കൊതി പൂണ്ടിരിക്കുകയാണ് അമ്പിളി.

പൊയ്കകളിൽ ആമ്പലും താമരയും കാമുകനായ ചന്ദ്രനെ ഒരുനോക്ക് കാണാൻ

തല ഉയർത്തി കൂമ്പിയ കണ്ണുകൾ മെല്ലെ മെല്ലെ തുറക്കുന്നു. തീരത്ത് പ്രണയ ജോഡികൾ ഉന്മാദ ലഹരിയിലാണ് .ഈ പ്രണയദിന കാഴ്ചകൾ ഒരിക്കലും തീരല്ലേ  എന്ന് കൊതിച്ചു പോകുന്നു.

-പ്രശാന്ത് കണ്ണോം-

കാലം

കാവുകളിലുറയും തെയ്യക്കോലങ്ങൾ

കാലത്തിന്റെ കാവൽക്കാരാണ്.

കനലെരിയുന്ന തിരുമുറ്റങ്ങളിൽ

കരിന്തിരി കത്താതെ കാക്കണം

കാവലാളാകണം കർമ്മനിരതരാകണം

കൺതുറക്കണം കണ്ണീരാറ്റണം

കാലത്തിനൊപ്പം ചരിക്കണം നാം

-പ്രശാന്ത് കണ്ണോം-

പുനർജനി

അരിഞ്ഞിറങ്ങിയ മഞ്ഞുകണങ്ങൾ

പുൽനാമ്പുകളെ പ്രണയിച്ച് കാമിച്ച് പരമാനന്ദമാം അമൃത രേണുക്കൾ 

അവനിതൻ ഗർഭ ഗേഹം പൂകവേ

പുനർജനി കൊതിക്കുമാത്മാക്കൾ

പുരുഷനിൽ കാമാഗ്നി തീർക്കവേ

ഒരു നീർക്കുമിള പോൽ മർത്ത്യർ

മഹാമാരിയാൽ മണ്ണിലടിയവേ-

സ്നേഹമോടുരിയാടാം തമ്മിൽ

വീര്യമോടെയടരാടാം  മണ്ണിൽ..

-പ്രശാന്ത് കണ്ണോം-