ആഫ്റ്റർ കൊറോണ(കഥ)

''ആഫ്റ്റർ കൊറോണ എങ്ങിനെ ദാസ്''

വിവാഹ വാർഷികത്തിന്റെ ഫേസ്ബൂക്ക്

പോസ്റ്റ് കണ്ടാ അയാൾ ദാസിനെ വിളിച്ചത്.

''ജോറന്നെ'' മറുതലക്കൽ ദാസിന്റെ ചിരി ഉച്ചത്തിലായിരുന്നു.

അല്ലേലും അവനങ്ങിനെയാ ഒരു പേടിയുമില്ല.

രോഗങ്ങളും അപകടങ്ങളും പലതവണ അവനെ തോൽപ്പിക്കാൻ വൃഥാ ശ്രമം നടത്തി.

''കൊറോണ ബെല്ലാത്തൊരു രോഗാ സാറെ..

ആള് തട്ടിപ്പോന്നതറയൂല...ചെലോർത് ശരിയാവും ചെലോർത് ശരിയാവൂല...

എതായാലും നമ്മക്ക് കൊയ്പ്പൂല...''

എത്ര ടെൻഷനുണ്ടേലും ദാസിന്റെ നർമ്മത്തിന് ഒരു കൊറവൂല.

''നമ്മുടെ മമ്മത്ക്ക ഞാനുമായിട്ട് വർത്താനം പറഞ്ഞോണ്ടിരിക്കുമ്പാ മറഞ്ഞു വീണ് മരിച്ചത്..പെട്ടെന്ന് മുഖഭാവം മാറി ഒരു പെടപ്പ്..

ഓ..എത്ര പെട്ടന്നായിരുന്നു...ഇക്കാക്ക് വയസ്സ് 70 കയിഞ്ഞിരുന്നു...'' ദാസ് കൊറോണ വാർഡിലായപ്പോഴത്തെ അനുഭവം ഓർത്തെടുത്തു.

''അല്ലേലും ഈശ്വരനെന്തോ കണ്ടിട്ടുണ്ട്...കളി നമ്മുടെ കയ്യിലല്ല...ശരീരം ക്ഷീണിച്ചാലും മനസ്സിനെ ക്ഷീണിക്കാൻ ഞാൻ ബിടൂല...''

ദാസ് വീണ്ടും ചിരിച്ചു.

അവന്റെ ആത്മവിശ്വാസം അയാളിൽ പുതിയ ഊർജ്ജമായി..

-പ്രശാന്ത് കണ്ണോം-