ഓർമ്മകൾ ഊന്നു വടിയിലായി
ഓരോ ചുവടിലും ഭീതിയായി
ഓരോനിമിഷവും ആധിയായി
ഓമനിക്കാൻ ആരുമില്ലാതായി
വാർദ്ധക്യമേ നിന്റെ നാട്യമെല്ലാം
വാക്കിലും നോക്കിലും മാത്രമായി
വാമൂടി യൂറിച്ചിരിച്ചിരിച്ചു കൊല്ലും
വാൾമുനനാക്കിലൊളിച്ചു വെക്കും
ജീവിതകാലത്തു ശാന്തിനേടാൻ
ജീവനായ് സൗഹൃദം കാത്തിടേണം
ജീർണ്ണത മാനസേ തോന്നിടാതെ
ജീവികൾക്കാനന്ദമേകിടേണം
-പ്രശാന്ത് കണ്ണോം-
No comments:
Post a Comment