Welcome...
prasanthkannom.blogspot.com
പാതി കാത്ത്
----------------------
''കൂട്ടിനൊരാളു വേണം
രണ്ടാം കെട്ടുമതി...
ശിഷ്ടകാലം മിണ്ടീം പറഞ്ഞും കൂടാന്‍
ഒരാള്‍...''ഒരു ദീര്‍ഘ നിശ്വാസം
''കഴിഞ്ഞ ദിവസം അവളെക്കണ്ടു...
ഗുരുവായൂര്‍ കിഴക്കേ നടയില്‍....ന്റെ....
കാലം അവളേയും മാറ്റി വരച്ചിരിക്കുന്നു...
കാര്‍കൂന്തല്‍ കെട്ടും വശ്യചാരുതയേകുന്ന
മേനിവടിവുകളും....എന്നാല്‍ കുലീനത ഒട്ടും
കുറഞ്ഞിട്ടില്ല...ഒരു കടാക്ഷം അത് ഇന്നലേം ഉണ്ടായി....ചുണ്ടു വിരല്‍ മുതല്‍ ശിരസ്സു വരെയുള്ള ആ സ്പാര്‍ക്ക് അതുമുണ്ടായി...
വര്‍ഷം 25 കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു...
അവള്‍ നല്ലൊരു കുടുംബിനിയായിരിക്കുന്നു..
കുടുംബത്തേം ഇന്നലെ കണ്ടു ....
ഭര്‍ത്താവും രണ്ട് ആണ്‍കുട്ട്യോളും
സന്തുഷ്ട കുടുംബം.....
അവളുടെ വലതു കവിളിലെ കറുത്ത മറുകിന് തിളക്കമിത്തിരി കൂടിയിരിക്കുന്നു....'''
അയാള്‍ ഓര്‍മ്മകളുടെ തീരത്തണഞ്ഞു
വല്യതിരുമേനീടെ ഫോട്ടൊ എടുക്കാനാ
അന്ന് ആദ്യമായി ഇല്ലത്തെത്തിയത്....
ഒരു കുടുംബ ഫോട്ടൊ കൂടി ആവാം തിരുമേനീടെ കല്‍പനയാ..
ഓരോരാളായി അണിഞ്ഞൊരുങ്ങി വന്നിരുന്നു.
''പാറു എന്ത്യേ...?''' തിരുമേനി ഒന്നു തിരിഞ്ഞു..
''അപ്പാ ഞാനെത്തി....'' പാറു
അവന് ഒന്നേ നോക്കിയുള്ളൂ...അവളും
ചുണ്ടു വിരലില്‍ നിന്നും ഉയര്‍ന്നു പൊങ്ങിയ മിന്നല്‍ പിണരില്‍ അവന് സ്ഥലകാലബോധമില്ലാതായി..
പാറുവിന്റെ സൗന്ദര്യ വര്‍ണ്ണനക്ക് മുതിരുന്നില്ല...
സാക്ഷാല്‍ മഹാക്ഷ്മി മുന്നില്‍ വന്നിരുന്നതായി അവന് തോന്നി..
വര്‍ണ്ണ വ്യത്യാസം ജാതി ചിന്തകള്‍
മറ്റുകാരണങ്ങള്‍..
കഴിഞ്ഞ 25 വര്‍ഷക്കാലം അവന്
പാറുവിനെ മനസ്സാവരിച്ചു ജീവിച്ചു.
ഒരൊറ്റയാനായി.....
ഇതാ ഇന്നീ ഗുരുവായൂര്‍ കണ്ണന്റെ
തിരു നടേന്ന് ഒരു തീരുമാനമെടുക്കുന്നു...
ആരുമില്ലാത്തൊരൊറ്റയാനാവേണ്ട...
മടുത്തു...
അവന് യാഥാത്ഥ്യമുള്‍ക്കൊണ്ടു.
''തനിക്കൊരു പാതിവേണം
ഒരു പെണ്ണ് ...ഒരു രണ്ടാം കെട്ട്....''
No comments:
Post a Comment